دروس
صفحه اصلی
محقق طباطبائی
خبرها
کتابخانه
کتابهای چاپی
نسخ خطی
نسخ عکسی
چاپهای سنگی
نشریات
دفتر یادبود کتابخانه
مقالات
گفتوگوها
کنفرانسها
درسها
انتشارات بنیاد
صفحه اصلی
/
دروس
/
درس الغدیر
/ جلسه دوازدهم
درس الغدیر / جلسه دوازدهم
۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
سید محمد طباطبائی یزدی
الغدیر: ج 1، ص 609: «و تتابع هذا الفهم فيمن بعدهم من الشعراء و رجالات الأدب حتى عصرنا الحاضر»
فهم ولايت و رهبرى از لفظ (مولى) امرى قطعى در تاريخ بوده است.
فهم حاضرین، تهنیت گفتن آنها، واکنش اعرابی در (سأل سائلً) از جمله قرائن است
اجتجاجات به حدیث غدیر، گواه خواهی و حجت آوری به آن
شاهد طلب کردن امیرالمؤمنین (ع) در روز رحبه (حدیث الرحبة)
حدیث سوارگان در کوفه (حدیث الرکبان)
(ربیع الابرار و نصوص الاخیار) جار الله زمخشری
حکایت جالب گفتگوی معاویه با شیر زنی به نام (دارمیه حجونیه)
کلمه (مولی) به معنی (اولی) در آیه (مَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُۖ هِيَ مَوۡلَىٰكُم) درسوره حدید
روایات تفسیری ابن عباس، کتاب (تنویر المقباس)
(حَبر الأمة) و دیدگاههای مختلف در باره مرویات تفسیری او
محمد بن السائب الکلبی و تفسیر او
تفسیر فراء همان (معانی القرآن) اوست
استشهاد فخر رازی به بیتی از لَبید بن ربیعه
طه حسین در (فی الشعر الجاهلی): در لغت باید به قرآن استشهاد کرد نه به اشعار عربی
(کتاب القُرْطَین) ابن مطرف، تجمیع دو کتاب (غريب القرآن) و (مشكل القرآن) ابن قتیبة
قاضی زوزنی (م 486) و شرح معلّقات سبع
واحدی نیشابوری و سه اثر در تفسیر قرآن
علاء الدین قوشجی و شرح تجرید خواجه طوسی