1 . سال شمار یک دانشور، چشم اندازی از جزئیات رویدادهای زندگی و آثار و بازتاب آن آثار در زمان حیات او و پس از آن را نشان می دهد.
نگارنده این سطور تا کنون توفیق یافته در مورد چند تن از شخصیت های علمی متقدم و متأخر، سال شمار بنگارد که بعضی از آنها منتشر شده و بعضی در دست نشر هستند، مانند:
علامه حلی، سید جلال الدین محدث ارموی، شیخ آقا بزرگ تهرانی، شیخ عباس قمی، شیخ الشریعه اصفهانی، استاد عزیز الله عطاردی، آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله سید محمد هادی میلانی، علامه محمد باقر مجلسی.
نگارنده به هر کدام از این سال شمارها به عنوان نخستین گام در تدوین یک کار دقیق و جامع در موضوع خود می نگرد، و هرگز ادعای کمال در مورد آنها ندارد.
2 . اشنایی خوانندگان این مجموعه با شخصیت علمی کم نظیر محقق طباطبایی، نگارنده را از تفصیل در مورد ایشان در این مجال کوتاه، بی نیاز می کند. فقط اشاره می کند به خلأ بزرگ و «ثلمه»ای که با رحلت ایشان در عالم علم پیش آمد و پیامدهای آن را هر روز بیش از پیش شاهدیم، گرچه او با آثار و باقیات صالحات خود زنده است. الناس موتی و اقل العلم احیاء.
3 . حذف القاب و عناوین دانشوران دانشگاهی و حوزوی، یاد کردن از محقق طباطبایی به عنوان «مترجَم»، یادکرد سال ها به تقویم هجری قمری، انحصار این سال شمار به رویدادهایی که تاریخ آن در دسترس بوده است، و سرانجام، فایده آن به عنوان دست مایه مفید برای تولید آثار هنری و ادبی در مورد صاحب ترجمه، عناوینی است که پیش از این در مقدمه سال شمارهای دیگر گفته شده و اشاره به آن در اینجا کافی است.
4 . برای تدوین این سال شمار به دو منبع اصلی رجوع شده است:
ـ المحقق الطباطبایی فی ذکراه السنویة الاولی، جلد 1 تا 3 (به ترتیب با شماره های 1 و 2 و 3، از آن یاد شده است)
ـ الغدیر فی التراث الاسلامی (چاپ بیروت: دارالهادی، 1414)، شرح حال خود نوشت صاحب ترجمه (با شماره 4 یاد شده است).
5 . این وجیز ناچیز، به لطف الهی و عنایت امام غایب حاضر، حضرت بقیة الله ـ ارواحنا فداه ـ ، در جوار کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به دست این ریزه خوار خوانِ احسانِ خاندان کرم پدید آمد. این سطور نارسا، که «قطره ای بود و به دریا بازگشت»، به آستان همان خاندانِ احسان پیشکش می شود، که هر چه خیر است، از همانجا آغاز می شود و به همانجا پایان می گیرد. پیگیری های مداوم محقق و صدیق گرامی جناب استاد محسن صادقی در تدوین آن را سپاس می گزارم که به این ناتوانِ کم همتِ بی بضاعت، شور و نشاط بخشید. توفیقات او در راه خدمت به قرآن و عترت مستدام باد.